دردنجى آيتِ مشهوره:
﴿وَلَقَدْ اٰتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِى﴾
آيتيدر. شو جمله قرآنِ عظيم الشانى و فاتحه سورهسنى مُثَنَّا ثناسيله إفاده ايتديگى گبى، قرآنڭ مُثَنَّا وصفنه لايق بر برهانى و آلتى أركانِ ايمانيه ايله برابر حقيقتِ إسلاميت اولان يدى أساسى، قرآنڭ سبعهِٔ مشهورهسنى پارلاق بر صورتده إثبات ايدن و "سبع المثانى" نورينه مظهر بر آيينهسى اولان رسالهِٔ النوره جفرجه دخى إشارت ايدر. چونكه
﴿اٰتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِى﴾
مقامِ أبجديسى بيڭ اوچيوز اوتوز بش (٥٣٣١) عدديله رسالهِٔ النورڭ فاتحهسى اولان إشارات الإعجاز تفسيرينڭ فاتحه سورهسيله البقره سورهسنڭ باشنه عائد قسمى باصمقله إنتشار تاريخى اولان بيڭ اوچ يوز اوتوز بش ويا آلتىيه توافقله رمزى بر پردهدن اوڭا باقديغنه بر أمارهدر.
بشنجى آيت:
﴿اَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَاَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ﴾
در. بو آيتڭ رمزى لطيفدر. چونكه هم قوّتلى مناسبتِ معنويه ايله، هم جفرله أفرادِ كثيرهسى ايچنده خصوصى بر صورتده رسالهِٔ النور و مؤلّفنه باقييور. شويله كه:
﴿مَيْتًا﴾
كلمهسى تنوين "نون" صاييلمق جهتيله بش يوز (٠٠٥) ايدهرك "سعيد النورسى" عددى اولان بشيوزه توافقله إشارت ايدييور كه، "سعيد النورسى دخى ميّت حكمنده ايدى. رسالة النور ايله إحيا ايديلدى، اونڭله حيات بولدى." أوت،
﴿اَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَاَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا﴾
دهكى ايكى تنوين "نون"درلر. بيڭ اوچ يوز اوتوز درت (٤٣٣١) ايدر كه، او عين زمانده (عربى تاريخله) سعيد عمومى حربده مادّى و دهشتلى بر موتدن دخى خارقه بر طرزده قورتولماسى و فلسفه و غفلتدن گلن معنوى و شدّتلى بر ئولومدن نجات بولماسى و قرآنڭ آبِ حياتيله تازه بر حياته گيرمهسى تاريخيدر. بو توافقِ معنوى و موافقتِ جفريه دلالت درجهسنده بر إشارتدر. هم
﴿فَاَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ﴾
ده تنوين "نون" و شدّهلى "نون" ايكى "نون" و
﴿بِهِ﴾
ده تلفّظ ايديلن (ى) صاييلمق جهتيله بيڭ ايكى يوز طقسان درت (٤٩٢١) ايدر كه، ولادتنڭ و حياتنڭ برنجى سنهسيدر. ديمك بو جمله ايله حياتِ مادّيهسنه، أوّلكى جمله ايله ده حياتِ معنويهسنه إشارت ايدر.
﴿وَلَقَدْ اٰتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِى﴾
آيتيدر. شو جمله قرآنِ عظيم الشانى و فاتحه سورهسنى مُثَنَّا ثناسيله إفاده ايتديگى گبى، قرآنڭ مُثَنَّا وصفنه لايق بر برهانى و آلتى أركانِ ايمانيه ايله برابر حقيقتِ إسلاميت اولان يدى أساسى، قرآنڭ سبعهِٔ مشهورهسنى پارلاق بر صورتده إثبات ايدن و "سبع المثانى" نورينه مظهر بر آيينهسى اولان رسالهِٔ النوره جفرجه دخى إشارت ايدر. چونكه
﴿اٰتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِى﴾
مقامِ أبجديسى بيڭ اوچيوز اوتوز بش (٥٣٣١) عدديله رسالهِٔ النورڭ فاتحهسى اولان إشارات الإعجاز تفسيرينڭ فاتحه سورهسيله البقره سورهسنڭ باشنه عائد قسمى باصمقله إنتشار تاريخى اولان بيڭ اوچ يوز اوتوز بش ويا آلتىيه توافقله رمزى بر پردهدن اوڭا باقديغنه بر أمارهدر.
بشنجى آيت:
﴿اَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَاَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ﴾
در. بو آيتڭ رمزى لطيفدر. چونكه هم قوّتلى مناسبتِ معنويه ايله، هم جفرله أفرادِ كثيرهسى ايچنده خصوصى بر صورتده رسالهِٔ النور و مؤلّفنه باقييور. شويله كه:
﴿مَيْتًا﴾
كلمهسى تنوين "نون" صاييلمق جهتيله بش يوز (٠٠٥) ايدهرك "سعيد النورسى" عددى اولان بشيوزه توافقله إشارت ايدييور كه، "سعيد النورسى دخى ميّت حكمنده ايدى. رسالة النور ايله إحيا ايديلدى، اونڭله حيات بولدى." أوت،
﴿اَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَاَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا﴾
دهكى ايكى تنوين "نون"درلر. بيڭ اوچ يوز اوتوز درت (٤٣٣١) ايدر كه، او عين زمانده (عربى تاريخله) سعيد عمومى حربده مادّى و دهشتلى بر موتدن دخى خارقه بر طرزده قورتولماسى و فلسفه و غفلتدن گلن معنوى و شدّتلى بر ئولومدن نجات بولماسى و قرآنڭ آبِ حياتيله تازه بر حياته گيرمهسى تاريخيدر. بو توافقِ معنوى و موافقتِ جفريه دلالت درجهسنده بر إشارتدر. هم
﴿فَاَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ﴾
ده تنوين "نون" و شدّهلى "نون" ايكى "نون" و
﴿بِهِ﴾
ده تلفّظ ايديلن (ى) صاييلمق جهتيله بيڭ ايكى يوز طقسان درت (٤٩٢١) ايدر كه، ولادتنڭ و حياتنڭ برنجى سنهسيدر. ديمك بو جمله ايله حياتِ مادّيهسنه، أوّلكى جمله ايله ده حياتِ معنويهسنه إشارت ايدر.
Yükleniyor...