يدنجى برهان:

أوت رحمٰن و رحيم اولان صانعِ حكيمڭ رحمتى، رحمتلرڭ أڭ بيوگى اولان سعادتِ أبديه‌نڭ گله‌جگنى تبشير ايدييور. زيرا رحمت، آنجق سعادتِ أبديه ايله رحمت اولور. و نعمت، آنجق او سعادت ايله نعمت اولور. أوت بتون نعمتلرى نقمتلره چويرن أبدى آيريلمقدن طوغان و عمومى ماتملردن يوكسه‌لن او بلالردن، كائناتى بِالخاصّه شعورلى اولان مخلوقاتى قورتاران شى، سعادتِ أبديه‌نڭ گلمسيدر. چونكه بتون نعمتلرڭ، راحتلرڭ، لذّتلرڭ روحى اولان سعادتِ أبديه گلمزسه، عموم كائناتڭ شهادتيله ثابت اولان و گونش گبى پارلايان رحمت و شفقتِ إلٰهيه‌نڭ بداهتنه قارشى مكابره ايله إنكار لازم گلير.

أى حبيبِ شفيق و أى شفيقِ حبيب! أى سعيدِ مجيد و أى مجيدِ سعيد! رحمتِ إلٰهيه‌نڭ أڭ لطيفى، أڭ ظريفى، أڭ لذيذى اولان محبّت و شفقته باقڭز. او محبّت و شفقتى، فراقِ أبدى و هجرانِ لا يزالى ايله قارشيلاديغڭز تقديرده· وجدان، خيال و روح نه حاله گيره‌جكلردر. او محبّت و او شفقت أڭ بيوك، أڭ طاتلى بر نعمت ايكن، أڭ عظيم بر مصيبته، بر بلايه إنقلاب ايدر. عجبا گوز ئوڭنده بِالبداهه گورونن رحمتِ إلٰهيه، فراقِ أبدينڭ محبّت و شفقت عليهنه هجوم ايتمسنه مساعده ايدر مى؟ (واللّٰهِ خاير!..)

﴿لَا وَاللّٰهِ﴾

آنجق او رحمتڭ شأنندندر كه، فراقِ أبدىيى هجرانِ لا يزالىيه، هجرانِ لا يزالىيى فراقِ أبدىيه و عدمِ مطلقى ده هر ايكيسنه مسلّط ايدر كه، او فراقلرڭ، او هجرانلرڭ كوكلرى اورته‌دن قالقسين.

سكزنجى برهان:

بتون عالمجه هر خصوصده صدقى و طوغريلغى معلوم و مسلّم اولان حضرتِ محمّدِ عربى عليه الصلاة والسلام، پارمغيله قمرى شقّ ايتديگى گبى، لسانيله ده سعادتِ أبديه‌نڭ قپولرينى آچمشدر. و بتون أنبياءِ عظامڭ بو حقيقت اوزرينه إجماعلرى، بر حجّتِ قاطعه‌در.

طوقوزنجى برهان:

اون اوچ عصردن بَرى يدى وجهله إعجازى تصديق ايديلن قرآنِ معجز البيانڭ حشر حقّنده‌كى بياناتى، سعادتِ أبديه‌نڭ گله‌جگنه كافى بر دليل دگل ميدر؟ باشقه بر دليله إحتياج وار ميدر؟

Yükleniyor...