يدنجى برهان:
أوت رحمٰن و رحيم اولان صانعِ حكيمڭ رحمتى، رحمتلرڭ أڭ بيوگى اولان سعادتِ أبديهنڭ گلهجگنى تبشير ايدييور. زيرا رحمت، آنجق سعادتِ أبديه ايله رحمت اولور. و نعمت، آنجق او سعادت ايله نعمت اولور. أوت بتون نعمتلرى نقمتلره چويرن أبدى آيريلمقدن طوغان و عمومى ماتملردن يوكسهلن او بلالردن، كائناتى بِالخاصّه شعورلى اولان مخلوقاتى قورتاران شى، سعادتِ أبديهنڭ گلمسيدر. چونكه بتون نعمتلرڭ، راحتلرڭ، لذّتلرڭ روحى اولان سعادتِ أبديه گلمزسه، عموم كائناتڭ شهادتيله ثابت اولان و گونش گبى پارلايان رحمت و شفقتِ إلٰهيهنڭ بداهتنه قارشى مكابره ايله إنكار لازم گلير.
أى حبيبِ شفيق و أى شفيقِ حبيب! أى سعيدِ مجيد و أى مجيدِ سعيد! رحمتِ إلٰهيهنڭ أڭ لطيفى، أڭ ظريفى، أڭ لذيذى اولان محبّت و شفقته باقڭز. او محبّت و شفقتى، فراقِ أبدى و هجرانِ لا يزالى ايله قارشيلاديغڭز تقديرده· وجدان، خيال و روح نه حاله گيرهجكلردر. او محبّت و او شفقت أڭ بيوك، أڭ طاتلى بر نعمت ايكن، أڭ عظيم بر مصيبته، بر بلايه إنقلاب ايدر. عجبا گوز ئوڭنده بِالبداهه گورونن رحمتِ إلٰهيه، فراقِ أبدينڭ محبّت و شفقت عليهنه هجوم ايتمسنه مساعده ايدر مى؟ (واللّٰهِ خاير!..)
﴿لَا وَاللّٰهِ﴾
آنجق او رحمتڭ شأنندندر كه، فراقِ أبدىيى هجرانِ لا يزالىيه، هجرانِ لا يزالىيى فراقِ أبدىيه و عدمِ مطلقى ده هر ايكيسنه مسلّط ايدر كه، او فراقلرڭ، او هجرانلرڭ كوكلرى اورتهدن قالقسين.
سكزنجى برهان:
بتون عالمجه هر خصوصده صدقى و طوغريلغى معلوم و مسلّم اولان حضرتِ محمّدِ عربى عليه الصلاة والسلام، پارمغيله قمرى شقّ ايتديگى گبى، لسانيله ده سعادتِ أبديهنڭ قپولرينى آچمشدر. و بتون أنبياءِ عظامڭ بو حقيقت اوزرينه إجماعلرى، بر حجّتِ قاطعهدر.
طوقوزنجى برهان:
اون اوچ عصردن بَرى يدى وجهله إعجازى تصديق ايديلن قرآنِ معجز البيانڭ حشر حقّندهكى بياناتى، سعادتِ أبديهنڭ گلهجگنه كافى بر دليل دگل ميدر؟ باشقه بر دليله إحتياج وار ميدر؟
أوت رحمٰن و رحيم اولان صانعِ حكيمڭ رحمتى، رحمتلرڭ أڭ بيوگى اولان سعادتِ أبديهنڭ گلهجگنى تبشير ايدييور. زيرا رحمت، آنجق سعادتِ أبديه ايله رحمت اولور. و نعمت، آنجق او سعادت ايله نعمت اولور. أوت بتون نعمتلرى نقمتلره چويرن أبدى آيريلمقدن طوغان و عمومى ماتملردن يوكسهلن او بلالردن، كائناتى بِالخاصّه شعورلى اولان مخلوقاتى قورتاران شى، سعادتِ أبديهنڭ گلمسيدر. چونكه بتون نعمتلرڭ، راحتلرڭ، لذّتلرڭ روحى اولان سعادتِ أبديه گلمزسه، عموم كائناتڭ شهادتيله ثابت اولان و گونش گبى پارلايان رحمت و شفقتِ إلٰهيهنڭ بداهتنه قارشى مكابره ايله إنكار لازم گلير.
أى حبيبِ شفيق و أى شفيقِ حبيب! أى سعيدِ مجيد و أى مجيدِ سعيد! رحمتِ إلٰهيهنڭ أڭ لطيفى، أڭ ظريفى، أڭ لذيذى اولان محبّت و شفقته باقڭز. او محبّت و شفقتى، فراقِ أبدى و هجرانِ لا يزالى ايله قارشيلاديغڭز تقديرده· وجدان، خيال و روح نه حاله گيرهجكلردر. او محبّت و او شفقت أڭ بيوك، أڭ طاتلى بر نعمت ايكن، أڭ عظيم بر مصيبته، بر بلايه إنقلاب ايدر. عجبا گوز ئوڭنده بِالبداهه گورونن رحمتِ إلٰهيه، فراقِ أبدينڭ محبّت و شفقت عليهنه هجوم ايتمسنه مساعده ايدر مى؟ (واللّٰهِ خاير!..)
﴿لَا وَاللّٰهِ﴾
آنجق او رحمتڭ شأنندندر كه، فراقِ أبدىيى هجرانِ لا يزالىيه، هجرانِ لا يزالىيى فراقِ أبدىيه و عدمِ مطلقى ده هر ايكيسنه مسلّط ايدر كه، او فراقلرڭ، او هجرانلرڭ كوكلرى اورتهدن قالقسين.
سكزنجى برهان:
بتون عالمجه هر خصوصده صدقى و طوغريلغى معلوم و مسلّم اولان حضرتِ محمّدِ عربى عليه الصلاة والسلام، پارمغيله قمرى شقّ ايتديگى گبى، لسانيله ده سعادتِ أبديهنڭ قپولرينى آچمشدر. و بتون أنبياءِ عظامڭ بو حقيقت اوزرينه إجماعلرى، بر حجّتِ قاطعهدر.
طوقوزنجى برهان:
اون اوچ عصردن بَرى يدى وجهله إعجازى تصديق ايديلن قرآنِ معجز البيانڭ حشر حقّندهكى بياناتى، سعادتِ أبديهنڭ گلهجگنه كافى بر دليل دگل ميدر؟ باشقه بر دليله إحتياج وار ميدر؟
Yükleniyor...