﴿يَا اَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا﴾
جمله‌سنده أمر و خطاب، گچن هر اوچ فرقه‌يى تشكيل ايدن مؤمن، كافر و منافقلرڭ ماضى، حال و إستقبالده وجوده گلمش ويا گله‌جك بتون أفرادينى إحتوا ايدن طبقه‌لره خطابدر. بناءً عليه
﴿اُعْبُدُوا﴾
واوينڭ مرجعنده داخل اولان كامل مؤمنلره گوره
﴿اُعْبُدُوا﴾
، عبادته دوام و ثبات ايتمگه أمردر. اورته درجه‌ده‌كى مؤمنلره نظرًا، عبادتڭ آرتديريلماسنه أمردر. كافرلره گوره، عبادتڭ شرطى اولان ايمان و توحيد ايله عبادتڭ ياپيلمسنه أمردر. منافقلره نظرًا، إخلاصه أمردر. بناءً عليه
﴿اُعْبُدُوا﴾
نڭ إفاده ايتديگى عبادت كلمه‌سى، مكلّفينه گوره مشتركِ معنوى حكمنده‌در.
﴿رَبَّكُمْ﴾
يعنى: سزى تربيه ايدن و بيوتن اودر. و سزڭ مربّيڭز اودر. اويله ايسه سز ده، اوڭا عبادت ايتمكله عبد اولڭز!
أى آرقداش! وقتا كه قرآنِ كريم عبادتى أمر ايتدى. عبادت ايسه اوچ شيدن صوڭره اولابيلير. برنجيسى: معبودڭ موجود اولماسيدر. ايكنجيسى: معبودڭ واحد اولماسيدر. اوچنجيسى: معبودڭ عبادته إستحقاقى بولونماسيدر. قرآنِ كريم او اوچ مقدّر سؤاله إشارت ايتمكله برابر شرطلرينڭ دليللرينى ده ذكر ايدركن، معبودڭ وجودينه دائر اولان دليللرى ايكى قسمه آييرمشدر:
بريسى:
خارجدن آلينان دليللردر كه، بوڭا آفاقى دينلير.
ايكنجيسى:
إنسانلرڭ نفسلرندن آلينان برهانلردر. بوڭا أنفسى تسميه ايديلير. أنفسى اولان قسمنى ده، برى نفسى ديگرى اصولى اولمق اوزره ايكى قسمه تقسيم ايتمشدر.
ديمك، معبودڭ وجودينه اوچ درلو دليل واردر: آفاقى، نفسى، اصولى.
أوّلا، أڭ ظاهر و أڭ ياقين اولان نفسى دليله
﴿اَلَّذِى خَلَقَكُمْ﴾
جمله‌سيله، اصولى دليله ده
﴿وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ﴾
جمله‌سيله إشارت ايتمشدر. صوڭره، عبادت إنسانلرڭ خلقت و ياراديليشنه تعليق ايديلمشدر.
عبادتڭ خلقتِ بشره ترتّبى ايكى شيدن ايلرى گلييور: يا إنسانلر ايلك ياراديليشنده عبادته إستعدادلى و تقوايه قابليتلى اولارق ياراديلمشلردر. و او إستعدادى و او قابليتى اونلرده گورن، اونلرڭ عبادت و تقوا وظيفه‌لرينى گوره‌جكلرينى قويًا اُميد ايدر. وياخود إنسانلرڭ خلقتندن و مأمور اولدقلرى وظيفه‌دن و توجّه ايتدكلرى كمالدن مقصد، عبادتڭ كمالى اولان تقوادر.
﴿لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ﴾
شو جمله، هر ايكى نقطه‌يه ده تطبيق ايديله‌بيلير. يعنى إستعداد و قابليتڭزده أكيلن ويا وظيفه و خلقتڭزدن قصد ايديلن تقوانڭ قوّه‌دن فعله چيقاريلماسى لازمدر.
جمله‌سنده أمر و خطاب، گچن هر اوچ فرقه‌يى تشكيل ايدن مؤمن، كافر و منافقلرڭ ماضى، حال و إستقبالده وجوده گلمش ويا گله‌جك بتون أفرادينى إحتوا ايدن طبقه‌لره خطابدر. بناءً عليه
﴿اُعْبُدُوا﴾
واوينڭ مرجعنده داخل اولان كامل مؤمنلره گوره
﴿اُعْبُدُوا﴾
، عبادته دوام و ثبات ايتمگه أمردر. اورته درجه‌ده‌كى مؤمنلره نظرًا، عبادتڭ آرتديريلماسنه أمردر. كافرلره گوره، عبادتڭ شرطى اولان ايمان و توحيد ايله عبادتڭ ياپيلمسنه أمردر. منافقلره نظرًا، إخلاصه أمردر. بناءً عليه
﴿اُعْبُدُوا﴾
نڭ إفاده ايتديگى عبادت كلمه‌سى، مكلّفينه گوره مشتركِ معنوى حكمنده‌در.
﴿رَبَّكُمْ﴾
يعنى: سزى تربيه ايدن و بيوتن اودر. و سزڭ مربّيڭز اودر. اويله ايسه سز ده، اوڭا عبادت ايتمكله عبد اولڭز!
أى آرقداش! وقتا كه قرآنِ كريم عبادتى أمر ايتدى. عبادت ايسه اوچ شيدن صوڭره اولابيلير. برنجيسى: معبودڭ موجود اولماسيدر. ايكنجيسى: معبودڭ واحد اولماسيدر. اوچنجيسى: معبودڭ عبادته إستحقاقى بولونماسيدر. قرآنِ كريم او اوچ مقدّر سؤاله إشارت ايتمكله برابر شرطلرينڭ دليللرينى ده ذكر ايدركن، معبودڭ وجودينه دائر اولان دليللرى ايكى قسمه آييرمشدر:
بريسى:
خارجدن آلينان دليللردر كه، بوڭا آفاقى دينلير.
ايكنجيسى:
إنسانلرڭ نفسلرندن آلينان برهانلردر. بوڭا أنفسى تسميه ايديلير. أنفسى اولان قسمنى ده، برى نفسى ديگرى اصولى اولمق اوزره ايكى قسمه تقسيم ايتمشدر.
ديمك، معبودڭ وجودينه اوچ درلو دليل واردر: آفاقى، نفسى، اصولى.
أوّلا، أڭ ظاهر و أڭ ياقين اولان نفسى دليله
﴿اَلَّذِى خَلَقَكُمْ﴾
جمله‌سيله، اصولى دليله ده
﴿وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ﴾
جمله‌سيله إشارت ايتمشدر. صوڭره، عبادت إنسانلرڭ خلقت و ياراديليشنه تعليق ايديلمشدر.
عبادتڭ خلقتِ بشره ترتّبى ايكى شيدن ايلرى گلييور: يا إنسانلر ايلك ياراديليشنده عبادته إستعدادلى و تقوايه قابليتلى اولارق ياراديلمشلردر. و او إستعدادى و او قابليتى اونلرده گورن، اونلرڭ عبادت و تقوا وظيفه‌لرينى گوره‌جكلرينى قويًا اُميد ايدر. وياخود إنسانلرڭ خلقتندن و مأمور اولدقلرى وظيفه‌دن و توجّه ايتدكلرى كمالدن مقصد، عبادتڭ كمالى اولان تقوادر.
﴿لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ﴾
شو جمله، هر ايكى نقطه‌يه ده تطبيق ايديله‌بيلير. يعنى إستعداد و قابليتڭزده أكيلن ويا وظيفه و خلقتڭزدن قصد ايديلن تقوانڭ قوّه‌دن فعله چيقاريلماسى لازمدر.
Yükleniyor...