٥ – ايكنجى تمثيلڭ مئاليله منافقلرڭ قصّهسنڭ مئالى آراسنده أجزالرينه باقيلمقسزين مناسبت اولديغى گبى، هر ايكى طرفڭ أجزالرى آراسنده ده مناسبتلر واردر. أزجمله:
﴿صَيِّب﴾
نباتاته حيات ويرديگى گبى، إسلاميت ده أرواحه حيات ويرييور. شمشك، گوك گورولتيسى، (وعد، وعيد) يعنى، خيرلى ضررلى اللّٰهڭ أمرلرينه، ظلمات ده كفرڭ شبههلرينه، نفاقڭ شكلرينه إشارتدر.
صوڭره بو تمثيلڭ جملهلرى آراسندهكى مناسبتلر:
أوت قرآنِ كريم
﴿اَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاء﴾
جملهسيله منافقلر· ايصسز، قورقونج، وحشتلى بر صحراده، قراڭلقلى بر گيجهده هر بر قطرهسى بر مرمى گبى شدّتلى بر ياغموره طوتولان يولجيلر گبيدر، ديديگى زمان سامع درحال آييلدى و سؤاله گلدى كه: "ياهو ياغمورلر مرغوب و مطلوب بر رحمت ايكن نه ايچون اونلره قورقونج بر مصيبته دونمشدر؟" قرآنِ كريم او سؤاله قارشى، او ياغمورڭ دهشتنى تصوير ايتمكله
﴿فِيهِ ظُلُمَاتٌ﴾
ديمشدر. و
﴿ظُلُمَات﴾
ڭ جمعيله بولوتلرڭ ظلمتنه و ياغمورڭ كثافتندن حاصل اولان ظلمته و إحاطهلى، كثرتلى اولديغندن، صانكه گيجهده بولوت گبى بولوتڭ ياغديرديغى سياه سياه قطرهلرڭ ظلمتنه ظرف اولديغنى بيلديرمشدر.
صوڭره ظلمتلى، ياغمورلى گيجهلر على الأكثر گورولتولى اولورلر. سامع ينه سؤاله گلدى: "عجبا اونلرڭ ده بو گيجهلرنده گورولتى وار ميدر؟" قرآنِ كريم بوڭا ده جوابًا:
﴿وَ رَعْدٌ﴾
دييه وضعيتڭ دهشت و قورقولى اولديغنه إشارت ايتمشدر. صانكه موجوداتڭ بر ظاهرى پادشاهى اولان سما اونلرى فلاكته، هلاكته سَوق ايتمك ايچون چاغيروب، باغيرييور. زيرا دهشتلى بر مصيبته اوغرايان آدم، سكونى ايچنده كائناتڭ هر طرفندن ضررلى حركتلرى و سكوتى ايچنده هر طرفدن قورقونج صيحهلرى تخيّل ايدييور. مع هذا رعد سسنى ايشيتديگى وقت، اونڭ صيحهلرينى كندينه قارشى نعرهلر اولديغنى ظن ايدر. زيرا قورقان و خائن بر آدم، هر صيحهيى عليهنه ظن ايدر.
صوڭره، رعد، برق آراسنده بر رفاقتِ ذكريه بولنديغندن، بريسندن بحث ايديلديگى زمان ئوتهكيسى ده وَلَوْ طفيلى يعنى، دعوتسز اولسون ذهنه گلير. اوندن ده بحث ايديلير. ايشته بو مناسبتله قرآنِ كريم
﴿رَعْد﴾
دن صوڭره
﴿وَ بَرْقٌ﴾
ديمش. و تنكيريله برقڭ پك غريب و عجيب اولديغنه إشارت ياپمشدر. أوت برقڭ چاقماسيله ظلمات عالمى ئولور. اورتهدن قالديريلهرق، عدم درياسنه آتيلير. و آنى اولارق برقڭ ئولوميله ده ظلمات عالمى ديريلير. ميدانِ حشره گلير. صانكه برق سونديگى زمان عالمى تمامًا دومانيله طولديران حقيقتى مجهول بر آتشدر كه گورن آدم سطحى بر نظر دگل، إمعان ايله دقّتى لازمدر كه· قدرتڭ آثارِ عظمتنى گورسون. صوڭره سامع منافقلرڭ شو مصيبتڭ چيقماز صوقاغنه گيردكلرنده نه گبى بر تدبيرده بولنديلر دييه كندى كندينه دوشونمگه باشلار ايكن، قرآنِ كريم دوشونمهسنه إحتياج بيراقمهدن
﴿يَجْعَلُونَ اَصَابِعَهُمْ فِى اٰذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ﴾
دييه اونلره بر ملجأ، بر قورتولوش چارهسى قالماديغنه إشارت ايتمشدر. حتّى بوغولان آدم دڭزڭ اورتهسنده بر اوت پارچهسنه إلتجا ايتديگى گبى، بونلر ده شاشقينلقلرندن پارمقلرڭ اوجنى دگل، پارمقلرينى تمامًا قولاقلرينه صوقويورلر. صانكه مصيبتلرى، دهشت قيرباجيله اونلرڭ أللرينى وورييور. اونلر ده آجيسندن پارمقلرينى جيبلرينه دگل، شاشقينلقدن قولاقلرينه صوقويورلر.
﴿صَيِّب﴾
نباتاته حيات ويرديگى گبى، إسلاميت ده أرواحه حيات ويرييور. شمشك، گوك گورولتيسى، (وعد، وعيد) يعنى، خيرلى ضررلى اللّٰهڭ أمرلرينه، ظلمات ده كفرڭ شبههلرينه، نفاقڭ شكلرينه إشارتدر.
صوڭره بو تمثيلڭ جملهلرى آراسندهكى مناسبتلر:
أوت قرآنِ كريم
﴿اَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَاء﴾
جملهسيله منافقلر· ايصسز، قورقونج، وحشتلى بر صحراده، قراڭلقلى بر گيجهده هر بر قطرهسى بر مرمى گبى شدّتلى بر ياغموره طوتولان يولجيلر گبيدر، ديديگى زمان سامع درحال آييلدى و سؤاله گلدى كه: "ياهو ياغمورلر مرغوب و مطلوب بر رحمت ايكن نه ايچون اونلره قورقونج بر مصيبته دونمشدر؟" قرآنِ كريم او سؤاله قارشى، او ياغمورڭ دهشتنى تصوير ايتمكله
﴿فِيهِ ظُلُمَاتٌ﴾
ديمشدر. و
﴿ظُلُمَات﴾
ڭ جمعيله بولوتلرڭ ظلمتنه و ياغمورڭ كثافتندن حاصل اولان ظلمته و إحاطهلى، كثرتلى اولديغندن، صانكه گيجهده بولوت گبى بولوتڭ ياغديرديغى سياه سياه قطرهلرڭ ظلمتنه ظرف اولديغنى بيلديرمشدر.
صوڭره ظلمتلى، ياغمورلى گيجهلر على الأكثر گورولتولى اولورلر. سامع ينه سؤاله گلدى: "عجبا اونلرڭ ده بو گيجهلرنده گورولتى وار ميدر؟" قرآنِ كريم بوڭا ده جوابًا:
﴿وَ رَعْدٌ﴾
دييه وضعيتڭ دهشت و قورقولى اولديغنه إشارت ايتمشدر. صانكه موجوداتڭ بر ظاهرى پادشاهى اولان سما اونلرى فلاكته، هلاكته سَوق ايتمك ايچون چاغيروب، باغيرييور. زيرا دهشتلى بر مصيبته اوغرايان آدم، سكونى ايچنده كائناتڭ هر طرفندن ضررلى حركتلرى و سكوتى ايچنده هر طرفدن قورقونج صيحهلرى تخيّل ايدييور. مع هذا رعد سسنى ايشيتديگى وقت، اونڭ صيحهلرينى كندينه قارشى نعرهلر اولديغنى ظن ايدر. زيرا قورقان و خائن بر آدم، هر صيحهيى عليهنه ظن ايدر.
صوڭره، رعد، برق آراسنده بر رفاقتِ ذكريه بولنديغندن، بريسندن بحث ايديلديگى زمان ئوتهكيسى ده وَلَوْ طفيلى يعنى، دعوتسز اولسون ذهنه گلير. اوندن ده بحث ايديلير. ايشته بو مناسبتله قرآنِ كريم
﴿رَعْد﴾
دن صوڭره
﴿وَ بَرْقٌ﴾
ديمش. و تنكيريله برقڭ پك غريب و عجيب اولديغنه إشارت ياپمشدر. أوت برقڭ چاقماسيله ظلمات عالمى ئولور. اورتهدن قالديريلهرق، عدم درياسنه آتيلير. و آنى اولارق برقڭ ئولوميله ده ظلمات عالمى ديريلير. ميدانِ حشره گلير. صانكه برق سونديگى زمان عالمى تمامًا دومانيله طولديران حقيقتى مجهول بر آتشدر كه گورن آدم سطحى بر نظر دگل، إمعان ايله دقّتى لازمدر كه· قدرتڭ آثارِ عظمتنى گورسون. صوڭره سامع منافقلرڭ شو مصيبتڭ چيقماز صوقاغنه گيردكلرنده نه گبى بر تدبيرده بولنديلر دييه كندى كندينه دوشونمگه باشلار ايكن، قرآنِ كريم دوشونمهسنه إحتياج بيراقمهدن
﴿يَجْعَلُونَ اَصَابِعَهُمْ فِى اٰذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ﴾
دييه اونلره بر ملجأ، بر قورتولوش چارهسى قالماديغنه إشارت ايتمشدر. حتّى بوغولان آدم دڭزڭ اورتهسنده بر اوت پارچهسنه إلتجا ايتديگى گبى، بونلر ده شاشقينلقلرندن پارمقلرڭ اوجنى دگل، پارمقلرينى تمامًا قولاقلرينه صوقويورلر. صانكه مصيبتلرى، دهشت قيرباجيله اونلرڭ أللرينى وورييور. اونلر ده آجيسندن پارمقلرينى جيبلرينه دگل، شاشقينلقدن قولاقلرينه صوقويورلر.
Yükleniyor...