﴿وَاِنْ كُنْتُمْ مَرْضٰى اَوْ عَلٰى سَفَرٍ... الخره﴾
شو آيت أحكامِ ظاهرهسيله شريعتِ غرّاءِ أحمديهنڭ (عصم) طهارته متعلّق بر مسئلهسنى بيان ايتمكده اولوب، مقامِ جفريسى ده بدعت و ضلالتڭ همان تكمّل ايتمكده اولديغى (٧٥٣١) تاريخنه توافق ايله كمالڭ زوالى سرّينه مظهريتله برابر شيمدىيه قدر نه گورولمش، نه ايشيتلمش، نه بيلينمش (تعبير خطا دگلسه) باكر بر معناسنى يار و أغيارڭ بِلا إعتراض شو زمانده إعتراف ايدهجكلرى و قطعيًا إنكاره محل بولاميهجقلرى غايت حكمتدار و قيمتدار بر محضِ حقيقت اولارق چوق أهمّيتلى شو عصرڭ بر وجهنى آچار. و غايت مراقآور اولمقله مطالعهيه لايق و سزادر. هم شو دورده بر جهتده معناىِ إشاريله نظرِ قرآن رسالهِٔ نوره تام باقار گبيدر. ديمك مبالغه دگلدر، بلكه حق و عينِ حقيقتدر.
دردنجيسى:
بشنجى مرتبهدهكى
﴿اَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَاَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا َيمْشِى بِهِ فِى النَّاسِ﴾
آيتيدر كه، پك ظاهر بر إشارتله هم جفر، هم معناجه رسالهِٔ نوره و ترجماننه باقار.
بشنجيسى:
برنجى مرتبهدهكى آيت النور اولان
﴿مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكٰوةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ َاْلمِصْبَاحُ فِى زُجَاجَةٍ اَلزُّجَاجَةُ كَاَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّىٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ... الخره﴾
كه جفرى و معنا جهتنده اون وجهله رسالهِٔ نوره باقار و باقديرر. ديگر اوچ درت آيت ده رسالهِٔ نورڭ صادق شاكردلرى أهلِ جنّت اولاجقلرينى و ايمانلرينى قورتارهجقلرينى و ايمانله قبره گيرهجكلرينى مژدهلى إشارت ويرييورلر. بو برنجى شعاع رسالهسى بر درجه ستر ايديلمسى و إظهار ايديلمهمسى توصيه ايديلديگندن، بو قيصهجق نمونه ايله إكتفا ايديلدى.
Yükleniyor...