(ذكى ذكائينڭ فقره‌سيدر)
عزيز و سَوْگيلى استادم!
اوچ هفته‌يه ياقين بر زمان اولويور كه، سزه مكتوب يازامادم. هر زمان اولديغى گبى، شو گونلرده دائره‌ده وظيفه‌نڭ چوقلغى طولاييسيله، پك قيمتلى اولان اُخروى وظيفه‌لرم گرى قالييور و بو جهتله تأثّرم كافى گلمييورمش گبى، بو هفته ايچنده ايشيتديگم پك آجى أليم بر خبر، بر صاعقه گبى بنى بيْنمدن ووردى. ايشيتدم كه، استادم ييلانلرڭ هجومنه معروض قالمش. آه استادم! وقت وقت تهاجملرينه، تعرّضلرينه معروض قالديغمز بو منحوس خائنلرڭ ظلمندن نه زمان آزاده قالاجغز. بو ملحد متجاوزلر، حدّينى تجاوز ايتمگه باشلاديلر. آرتيق تجاوزڭ بو درجه‌سى فضله‌در. بو إعتبارله معظّم بر بارقهِٔ حقيقتڭ ظهورى ياقلاشديغى ايمان و إعتقادى، بزى تسلّى ايدييور. نه زمان كه، تخريبات و إستبداد حدّينى آشدى، اوچوروم كندينى گوسترييور. "بيوك فلاكتلر، گولر يوزلى إنتباهلر طوغورر" ديرلر كه، پك مصيب بر سوز. هر هانگى بر حكومت ظلمى و إستبدادى آرتيردى، مظلوم ملّتلر إستقلالنى قزانييور. شو عصرده دينسزلك و تخريبات فضله‌لاشدى. إن شاء اللّٰه مظلوم و معصوم أهلِ ايمانڭ يوزى گوله‌جك. پارلاق بر حقيقت گونشى طلوع ايده‌جك.
عزيز استادم! ناقص قلمم، عاجز لسانم، حسّياتمه ترجمان اولامييور. هر دينداش گبى، بنم ده قلبم عزيز ايمانمڭ عشقيله چارپييور. حمد اولسون، طمارلريمزده طولاشان قان، بيڭلر سنه‌لك أهلِ حق و ايماندن، إرثًا إنتقال ايتمش بر مايه‌در.
سَوْگيلى استادم! اويله آنلر گلييور كه، حيات چوق آلچالييور. بز إنسانلر او درجه أگيلمك مجبوريتنده قالييورز. بو فكرمله، نفسم حسابنه بر حصّهِٔ غرور آرامييورم. منحوس و ملوّث أللرڭ، تميز بيلكلريمزى صيقماسى، صبر طاشنى چاتلاته‌جق قدر مؤلّم بر حال دگل ميدر؟ تخريباتڭ أڭ مدهش زماننده خسته‌لانان إنسانيتى، معنوى علاجلرله تداوى ايتمگه چاليشيركن، بزه مسلّط اولان خائنلره مقابله ايتمك، عجبا زواللى بر ملّتڭ سوروكله‌نه‌جگى اوچورومه سد چكمك ايچون چكيله‌جك مزاحم و مشاقِّ حياتڭ عندِ إلٰهيده مقبوليتى ايچون صبر ايتمك، صوڭ درجه‌يه قدر تحمّل ايتمك... بو فكر، فقيرڭ خيلى دوشونجه‌سى نتيجه‌سى بولابيلديگى بر حقيقت.
عزيز و سَوْگيلى استادم!
اوچ هفته‌يه ياقين بر زمان اولويور كه، سزه مكتوب يازامادم. هر زمان اولديغى گبى، شو گونلرده دائره‌ده وظيفه‌نڭ چوقلغى طولاييسيله، پك قيمتلى اولان اُخروى وظيفه‌لرم گرى قالييور و بو جهتله تأثّرم كافى گلمييورمش گبى، بو هفته ايچنده ايشيتديگم پك آجى أليم بر خبر، بر صاعقه گبى بنى بيْنمدن ووردى. ايشيتدم كه، استادم ييلانلرڭ هجومنه معروض قالمش. آه استادم! وقت وقت تهاجملرينه، تعرّضلرينه معروض قالديغمز بو منحوس خائنلرڭ ظلمندن نه زمان آزاده قالاجغز. بو ملحد متجاوزلر، حدّينى تجاوز ايتمگه باشلاديلر. آرتيق تجاوزڭ بو درجه‌سى فضله‌در. بو إعتبارله معظّم بر بارقهِٔ حقيقتڭ ظهورى ياقلاشديغى ايمان و إعتقادى، بزى تسلّى ايدييور. نه زمان كه، تخريبات و إستبداد حدّينى آشدى، اوچوروم كندينى گوسترييور. "بيوك فلاكتلر، گولر يوزلى إنتباهلر طوغورر" ديرلر كه، پك مصيب بر سوز. هر هانگى بر حكومت ظلمى و إستبدادى آرتيردى، مظلوم ملّتلر إستقلالنى قزانييور. شو عصرده دينسزلك و تخريبات فضله‌لاشدى. إن شاء اللّٰه مظلوم و معصوم أهلِ ايمانڭ يوزى گوله‌جك. پارلاق بر حقيقت گونشى طلوع ايده‌جك.
عزيز استادم! ناقص قلمم، عاجز لسانم، حسّياتمه ترجمان اولامييور. هر دينداش گبى، بنم ده قلبم عزيز ايمانمڭ عشقيله چارپييور. حمد اولسون، طمارلريمزده طولاشان قان، بيڭلر سنه‌لك أهلِ حق و ايماندن، إرثًا إنتقال ايتمش بر مايه‌در.
سَوْگيلى استادم! اويله آنلر گلييور كه، حيات چوق آلچالييور. بز إنسانلر او درجه أگيلمك مجبوريتنده قالييورز. بو فكرمله، نفسم حسابنه بر حصّهِٔ غرور آرامييورم. منحوس و ملوّث أللرڭ، تميز بيلكلريمزى صيقماسى، صبر طاشنى چاتلاته‌جق قدر مؤلّم بر حال دگل ميدر؟ تخريباتڭ أڭ مدهش زماننده خسته‌لانان إنسانيتى، معنوى علاجلرله تداوى ايتمگه چاليشيركن، بزه مسلّط اولان خائنلره مقابله ايتمك، عجبا زواللى بر ملّتڭ سوروكله‌نه‌جگى اوچورومه سد چكمك ايچون چكيله‌جك مزاحم و مشاقِّ حياتڭ عندِ إلٰهيده مقبوليتى ايچون صبر ايتمك، صوڭ درجه‌يه قدر تحمّل ايتمك... بو فكر، فقيرڭ خيلى دوشونجه‌سى نتيجه‌سى بولابيلديگى بر حقيقت.
Yükleniyor...