برنجيسى: بوندن بر بچق سنه أوّل، تجارت ايچون ايكى گونلك مسافه‌ده اولان بر كويه گيتمشدم. او أثناده دنيانڭ ايچ يوزى بڭا گوروندى. هم فانى، هم زندان حكمنده اولديغندن بر نفرت گلدى. بڭا بو فانى دنيادن، باقى بر عالمه يول گوستره‌جك بر استاد، جنابِ حقدن ايستدم و ديدم كه: "اويله بر استاده راست گلسه‌م سوز ويرييورم كه، اوڭا تام خدمتكار اولاجغم."

ايشته بن بو حالده و بو نيازده ايكن، او گيجه غايت شيرين و گوزل، بيلمديگم بر شهرده غايت گوزل، دنياده مِثلى بولونماز زينتلى بر آت اوستنده، سز استاديمى اوڭا بينمش، غربدن شرقه طوغرى بش آلتى متره يوكسكده، شهرڭ اوستنده اوچاركن سلامڭزه طوردق. سلامڭزى آلدق. او أثناده اوياندم. شهادت گتيردم. شكر ايتدم كه، ايستديگم استادى بولاجغم. ايكى آى صوڭره زيارتڭزه گلدم.

ايكنجى واقعه: رؤياده بر شهرده غايت كثرتلى عسكرلر و جبخانه گورويورم. بز ده، گويا او عسكرلردنز. ديدم: "يا ربّى بو عسكرلرڭ قوماندانى كيمدر؟" نياز ايتديگم وقت قارشيمزده يوكسك بر سراى ظهور ايتدى. او سرايڭ ايچريسنه گيردم كه، قوماندانى گوره‌يم. باقدم كه، پارلاق بر چاى آقييور. او چايى تعقيب ايتدم. باقدم، شُعْبه‌لره آيريلييور. دوام ايتدم. تا منبعنه قدر گيتدم. او عسكرلرڭ قوماندانى، او صولرڭ صاحبنى بولدم. يعنى استاديمزى، ايكى آدمله باشنده نماز قيلاركن گوردم. بن ده او صودن آبدست آلدم. نمازه داخل اولدم. قلبمڭ حركتيله، ديلمڭ شهادتيله اوياندم. جنابِ حقّه شكر ايتدم كه استاديمزى بزه گوستردى.

خدمتكار و طلبه‌ڭز

مصطفى

٭ ٭ ٭