﴿وَ مِنْ اٰيَاتِهِ اَنْ تَقُومَ السَّمَاءُ وَ الْاَرْضُ بِاَمْرِهِ ثُمَّ اِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الْاَرْضِ اِذَا اَنْتُمْ تَخْرُجُونَ﴾
آيتى، عظمتلى بر ايجاز ايله دير:
ناصلكه ايكى قيشلهده ياتان و طوران مطيع عسكرلر، بر قوماندانڭ چاغيرماسيله سلاح باشنه و وظيفه باشنه بورو سسيله گلمهلرى گبى، عينًا اويله ده: بو ايكى قيشلهنڭ مثالنده و أمره إطاعتنده قوجه سماوات و كُرهِٔ أرض، سلطانِ أزلينڭ عسكرلرينه ايكى مطيع قيشله گبى، نه وقت حضرتِ إسرافيل عليه السلامڭ بوروسيله او قيشلهلرده ئولوم ايله ياتانلر چاغيريلسه، درحال جسد لباسلرينى گيوب طيشارى فيرلامالرينى إثبات ايدوب گوسترن هر بهارده أرض قيشلهسى ايچندهكيلر، مَلكِ رعدڭ بوروسيله عين وضعيتى گوسترمهسيله نهايتسز عظمتى آڭلاشيلان بر سلطنتِ ربوبيت· ألبته و ألبته و هر حالده و هيچ شبهه گتيرمز كه، (اوننجى سوزده إثباتنه بناءً) او رحمت و حكمت و عنايت و عدالت و سلطنتِ سرمديهنڭ غايت قطعى ايستدكلرى دارِ آخرت و دائرهِٔ حشر و نشرڭ آچيلمامسيله· او نهايتسز جمالِ رحمت نهايتسز بر چركين مرحمتسزلگه إنقلاب ايتمهسى و او حدسز كمالِ حكمت، حدسز قصورلى عبثيته و فائدهسز إسرافاته دونمسى و او غايت شيرين عنايت، غايت آجى إهانتلره دگيشمسى و او غايت
Yükleniyor...