Yirmidokuzuncu Mektub'un Sekizinci Kısmının Birinci Remzinin Birinci Makamının Birinci Bâbı, mu'cizat-ı Ahmediyenin en büyüğü ve kıyamete kadar i'cazının devam edeceğine şübhe olmayan Kur'an-ı Kerim'in otuz cüz'ünden otuzuncu, yüz ondört suresinden yüz onuncu, lafız itibariyle küçük, fakat makam ve mana itibariyle âlî ve şümullü Suret-ün Nasr'daki çok mühim sırlardan muazzez ve muhterem Üstadımız vasıtasıyla zahir olan tevafukata münasebetli bir tek sırrından beyan buyurulan üç mes'ele, bana öyle bir kanaat getirdi ki; bu küçük surenin üç âyetinden sülüs ve tamamında otuz cüz' Kur'an'a, hattâ her harfinde bir sureye işaret ve delalet mevcud olduğunu cezmettim.

Bu nuranî mektub hakkındaki, muhtasar tahassüsatımı âcizane yukarda arzettim. Feyz menba'ına maddeten ve manen çok yakın olan kardeşlerime, şu perişan ifadatım kapı açmak ve buradan içeri geçmeye sizler lâyıksınız, diyecek kadar faidebahş olduğu hakkındaki emirlerinizden çok sevindim.

Sevgili Üstadım! Allah için sevenler, Kur'an'a hâdim olmayı yürekten isteyenler, musibetin büyüğünü dine gelen mesaib bilenler, zahiren ne kadar şaşaalı mutantan görünse de her bid'akârane hareketten mutlak ve muhakkak Kur'an'a ve imana bir hücum hissedenler... ilh.. İşte bunlar niyetlerindeki ihlas, kalblerindeki safiyet ve imanlarındaki kuvvet ve Kur'an'a ciddî merbutiyetleri derecesinde, felillahilhamd merkez-i menba' ve masdar-ı feyze yakın bulunduruyorlar. Elbette böyle ulvî ruhlu, ciddî ihlaslı, metin imanlı kardeşlerimi çok sever ve mazhar oldukları niam-ı İlahiyeye şâkirînden olmalarını tazarru' eylerim. Hasb-el kader dünyaya dalmış, masiyette bunalmış, hakikatta acıklı bir gurbete düşmüş olan bu bîçare kardeşlerine dua etmelerini rica ederim. Cümlesine alelhusus isimleri zikrolunan Galib, Hüsrev, Hâfız Ali, Süleyman Efendilere ve Nurların başkâtibi Şamlı Hâfız Tevfik, hasta olduğundan müteessir olduğum ve inşâallah iade-i âfiyet etmiş olan Muhacir Hâfız Ahmed Efendi'ye ve sair mukarreblere selâm ve dualar ederim.

Hulusi

* * *