Tazarru’ ve niyaz

Ey İlâhım! Şayet dünyevî ve uhrevî hayat, (benden alınıp) benden ayrılsalar da; ve kâinatın tamamı bana düşman kesilse dahi, benim yine beş para ehemmiyet vermemekliğim lâzımdır. Zira sen benim Rabbim ve Hâlıkım ve İlâhım olduğundan; ve ben de senin mahlûkun ve masnu’un olduğum için; sair kerametlerin revabıtından sonsuz isyanımdan dolayı inkıtaımla ve ondan nihayet uzaklığımla beraber, yine de seninle bir taalluk ve intisab cihetim mevcuddur. İşte ben de kendi mahlûkiyetimin o lisanıyla böyle niyaz ediyor ve yalvarıyorum:

يَا خَالِقِي يَا رَبِّي يَا رَازِقِي يَا مَالِكِي يَا مُصَوِّرِي يَا اِلٰهِي اَسْ َلُكَ

بِاَسْمَاءِكَ الْحُسْنٰي وَ بِاِسْمِكَ الْاَعْظَمِ وَ بِفُرْقَانِكَ الْحَكِيمِ

وَ بِحَبِيبِكَ الْاَ كْرَمِ وَ بِكَلَامِكَ الْقَدِيمِ وَ بِعَرْشِكَالْعَظِيمِ وَ بِاَلْفِ اَلْفِ

طقُلْ هُوَ اللّٰهُ اَحَد½ اِرْحَمْنِي يَا رَحْمٰنُ يَاحَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا دَيَّانُ اِغْفِرْلِي

يَا غَفَّارُ يَا سَتَّارُ يَا تَوَّابُ يَا وَهَّابُ اُعْفُ عَنِّي يَا وَدُودُ يَا رَوÎفُ

يَا عَفُوُّ يَاغَفُورُ اُلْطُفْ بِي يَا لَطِيفُ يَا خَبِيرُ يَا سَمِيعُ يَا بَصِيرُ

وَ تَجَاوَزْ عَنِّي يَاحَلِيمُ يَاعَلِيمُ يَاكَرِيمُ يَارَحِيمُ

اِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ يَا رَبُّ يَا صَمَدُ يَا هَادِي جُدْ عَلَيَّ