{
17- Munharife
ل ر
02
18- Münfetiha
ص ض ط ظ
harfleri dışında kalan tüm harfler
19- Hafiye
و ه ي
03
20- Tekrir
ر
01
21- Terkik
Tam belli değil
Demek ki mütedavili ve en meşhuru on sekiz çeşittirler.
Yukarıdaki haşiyelerde verilen izahâhat da, bu asıl olan mevzuu bir derece aydınlatmak içindir. Yoksa, o izahat, bazı tefsirlerde zaten mevcuttur.
İşte, asıl mesele ve mevzu’ (200) ve (504) ihtimalli olan bahse giriyoruz.
Evvela: Hemen itiraf edelim ki; Hazret-i Üstad’ın “İşarât-ül İ’caz” da (504), “Yirmibeşinci Söz”deki (200) ihtimalden muradı ne olduğu 40. haşiyede izahı verilen harf tabiatlarının bir kavle göre 44 çeşitinin; diğer ve ekseriyetli görüşe göre, harfler’in zatî ile arızî sıfatları birlikte olsa 27 nev’inin; ve bir derece net olan 21 sınıfının, hangi ve nasıl bir taksimatla, Kur’an-ı Hakîm’in bunları böyle yarılayarak mukatta’lı şifrelerine aldığını kat’î bir kanaatla –zamanımızın mevcut âlimleriyle beraber– bilememekteyiz.
Saniyen: Lâkin kuvvetli birkaç tahminlerin de ip uçlarını –Allaha şükür– bulduğumuzu söyliyebiliriz. Evvelemirde bu ipuçları bulup, bize bahşeyleyen başda Denizlili muallim kardeşimiz Şükrü Alğan, Manisalı müdakkik âlim İsmail Hakkı Efendi ve halen Konya vâizi süper zekalı Tillolu Cemal Sancar Efendilerdir. Bu zatlara burada samimî şükranlarımı ifade etmek istiyorum.
İşte, mezkûr ihtimalli büyük, derin meselenin ihtimalli, tahminî ipuçları şeklini aşağıya kaydediyorum..
1- Kur’andaki bütün mukatta’larda kullanılmış harflerin –tekrarlarıyla– yekûn sayısı 78 dir. Gayr-i mükerrerleri 36 dır. Bu 36 rakamına mukatta’larda kullanılmış hecâî harfler’in yarısı olan ve tekrarsız 14 harfleri ile darbedildiğinde, 504 olmuş olur.
2- Mukattal’larda kullanılmış şu yarı hecaîlerin tekrarsızları olarak 14 harflerin teklileri çiftlilerle çarpılması neticesi, yine 504 eder. Şöyle ki: bir rakamı iki ile; üçü dört ile; beşi altı ile; yedi sekiz ile; dokuz on ile; onbir oniki ile; onüç ondört ile çarpılması halinde toplamı 504 dür.
3- Harflerin sıfatlarından Mehmuse, Mechûre gibi kısımlarından en belirgin olan 16 sınıfından yarısı olan sekizlerini –ki, Hz. Üstad da bunlardan yedisinin ismini zikrederek, kalan kısımları için “vesaire” demiştir.– birbirleriyle, yani: yine teklileri çiftlilerle çarptığımızda “100” rakamı meydana çıkmaktadır. Mukatta’larda da, bu tür sıfatlı harflerden yarısını almış olduğuna nazaran bunların önyüzü 100, arka yüzü de 100 olmaktadır, yekûn 200 olur ki; Yirmibeşinci sözdeki 200 ihtimal meselesini andırır gibidir.}
17- Munharife
ل ر
02
18- Münfetiha
ص ض ط ظ
harfleri dışında kalan tüm harfler
19- Hafiye
و ه ي
03
20- Tekrir
ر
01
21- Terkik
Tam belli değil
Demek ki mütedavili ve en meşhuru on sekiz çeşittirler.
Yukarıdaki haşiyelerde verilen izahâhat da, bu asıl olan mevzuu bir derece aydınlatmak içindir. Yoksa, o izahat, bazı tefsirlerde zaten mevcuttur.
İşte, asıl mesele ve mevzu’ (200) ve (504) ihtimalli olan bahse giriyoruz.
Evvela: Hemen itiraf edelim ki; Hazret-i Üstad’ın “İşarât-ül İ’caz” da (504), “Yirmibeşinci Söz”deki (200) ihtimalden muradı ne olduğu 40. haşiyede izahı verilen harf tabiatlarının bir kavle göre 44 çeşitinin; diğer ve ekseriyetli görüşe göre, harfler’in zatî ile arızî sıfatları birlikte olsa 27 nev’inin; ve bir derece net olan 21 sınıfının, hangi ve nasıl bir taksimatla, Kur’an-ı Hakîm’in bunları böyle yarılayarak mukatta’lı şifrelerine aldığını kat’î bir kanaatla –zamanımızın mevcut âlimleriyle beraber– bilememekteyiz.
Saniyen: Lâkin kuvvetli birkaç tahminlerin de ip uçlarını –Allaha şükür– bulduğumuzu söyliyebiliriz. Evvelemirde bu ipuçları bulup, bize bahşeyleyen başda Denizlili muallim kardeşimiz Şükrü Alğan, Manisalı müdakkik âlim İsmail Hakkı Efendi ve halen Konya vâizi süper zekalı Tillolu Cemal Sancar Efendilerdir. Bu zatlara burada samimî şükranlarımı ifade etmek istiyorum.
İşte, mezkûr ihtimalli büyük, derin meselenin ihtimalli, tahminî ipuçları şeklini aşağıya kaydediyorum..
1- Kur’andaki bütün mukatta’larda kullanılmış harflerin –tekrarlarıyla– yekûn sayısı 78 dir. Gayr-i mükerrerleri 36 dır. Bu 36 rakamına mukatta’larda kullanılmış hecâî harfler’in yarısı olan ve tekrarsız 14 harfleri ile darbedildiğinde, 504 olmuş olur.
2- Mukattal’larda kullanılmış şu yarı hecaîlerin tekrarsızları olarak 14 harflerin teklileri çiftlilerle çarpılması neticesi, yine 504 eder. Şöyle ki: bir rakamı iki ile; üçü dört ile; beşi altı ile; yedi sekiz ile; dokuz on ile; onbir oniki ile; onüç ondört ile çarpılması halinde toplamı 504 dür.
3- Harflerin sıfatlarından Mehmuse, Mechûre gibi kısımlarından en belirgin olan 16 sınıfından yarısı olan sekizlerini –ki, Hz. Üstad da bunlardan yedisinin ismini zikrederek, kalan kısımları için “vesaire” demiştir.– birbirleriyle, yani: yine teklileri çiftlilerle çarptığımızda “100” rakamı meydana çıkmaktadır. Mukatta’larda da, bu tür sıfatlı harflerden yarısını almış olduğuna nazaran bunların önyüzü 100, arka yüzü de 100 olmaktadır, yekûn 200 olur ki; Yirmibeşinci sözdeki 200 ihtimal meselesini andırır gibidir.}
Yükleniyor...