وَهُوَ لِكُلِّ دَٓاءٍ دَوَٓاءٌ

Meali: "Bu kitab her derde dermandır." Tevafukat-ı latifedendir ki; Re'fet Bey'in birinci tesvidden gayet sür'atle yazdığı nüsha ile beraber, Hüsrev'in yazdığı diğer bir nüshada, ihtiyarsız hiç düşünmeden, satır başlarında gelen elifleri saydık; aynen bu

وَهُوَ لِكُلِّ دَٓاءٍ دَوَٓاءٌ

cümlesine tevafuk ediyor.

{(Haşiye-1): Sonradan yazılan ihtarın iki elifi bu hesaba dâhil olamayacağı için dâhil edilmemiştir.}

Hem bu risalenin müellifinin Said ismine, bir tek fark ile yine tevafuk ediyor.

{(Haşiye-2): Madem Keramet-i Aleviye'de ve Gavsiye'de, Said'in âhirinde nida için vaz'edilmiş bir elif var, (Saidâ) olmuş; belki fazla olan bu elif, o elife bakıyor. Re'fet, Hüsrev}

Yalnız risalenin ünvanına ait yazıdaki bir elif hesaba dâhil edilmemiştir.

Cây-ı hayrettir ki: Süleyman Rüşdü'nün yazdığı nüsha, hiç elif hatıra gelmeden ve düşünmeden, 114 elif, 114 şifa-yı kudsiyeyi tazammun eden, 114 suver-i Kur'aniyenin adedine tevafukla beraber

وَهُوَ لِكُلِّ دَٓاءٍ دَوَٓاءٌ

şeddeli lâm bir sayılmak cihetiyle, 114 harfine tamtamına tevafuk ediyor.

* * *


Yirmibeşinci Lem'anın Zeyli

Onyedinci Mektub olup, Mektubat Mecmuasına idhal edildiğinden buraya dercedilmedi.


* * *


Yükleniyor...