(İmanda dünyada dahi Cennet çekirdeği bulunduğuna bir delil olan, Yirmiüçüncü Söz'ün Birinci Mebhasının bu gelen dört noktasıdır.)

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

لَقَدْ خَلَقْنَا اْلاِنْسَانَ ف۪ٓى اَحْسَنِ تَقْو۪يمٍ ٭ ثُمَّ رَدَدْنَاهُ اَسْفَلَ سَافِل۪ينَ ٭ اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ

Birinci Mebhas

İmanın binler mehasininden yalnız beşini "Beş Nokta"

{(*): Bu Söz iki mebhastır. Burada yalnız Yirmiüçüncü Söz'ün Birinci Mebhası'nın dört noktası makam münasebetiyle yazıldı.}

içinde beyan ederiz.

Birinci Nokta:

İnsan, nur-u iman ile a'lâ-yı illiyyîne çıkar; Cennet'e lâyık bir kıymet alır. Ve zulmet-i küfür ile, esfel-i safilîne düşer; Cehennem'e ehil (olacak) bir vaziyete girer. Çünki iman, insanı Sâni'-i Zülcelal'ine nisbet ediyor; iman, bir intisabdır. Öyle ise insan, iman ile insanda tezahür

Yükleniyor...